3 Eylül 2005 Cumartesi

UYUMUYORUM - Düz Yazı


Uyumuyorum. Gecelerdir sabahın ilk ışıklarına kadar direniyorum uykulara. Bir tür manyaklık bu, bir tür saplantı. Uyuyamamak değil çünkü uyumamak söz konusu olan. Zamanla bir problemim var. Seni benden yavaş yavaş ve acımasızca bana büyük acılar tattırarak alıp götüren zamanla ciddi bir problemim var.

Daha doğrusu beklentilerim var geçip giden günlerden. Ümitlerle, gözyaşlarıyla, seninle alakalı beklentilerim. Çıkıp, gelmen değil tabi ansızın ama hiç değilse senden gelecek bir mesaj cep telefonuma, hiç yoktan atacağın bir çağrı... bir mesaj kaç soruyu cevaplar yada bir çağrı hangi boşluğu doldurur bilmiyorum ama uykusuz kaldığıma değer.

Rüyamda bile göremiyorum seni artık, rüyamda bile hayal oldun bana ! Şimdi ben çoban kulübesinde kurduğum padişah düşünün uğruna direniyorum gecelerdir uykulara. Mesaj atarsın da anında cevap yazamam, birdenbire çağrı atarsın da birdenbire karşılık veremem diye... yanlışlıkla rüyama girersin de uyanınca yine gidersin ve ben bu gidişe mani olamam diye.

03.09.05 / Eskişehir
Ferit GÜNAYDIN.

Hiç yorum yok: