ŞİİRLER 109 ( "Aramızda kalsın","Hala hayvansın","Beni de düşün" )

ARAMIZDA KALSIN

Aramızda kalsın seni nasıl sevdiğim
Aramızda kalsın bana ölüp bittiğin
Kaç kere gelip gittiğin
O gece neler söylediğin

Kollarımda nasıl huzurlu uyuduğun
Nasıl içinin içini yediği yokluğumda
Kıskançlığın da cabası
Gittiğimde başkasına

Ben bıraktım artık konuşmayı

Sen haklısın anlamazlar
Mühür vurdum kapısına
Bu sırrı benden alamazlar

 

29.10.13 / İçerenköy / İstanbul

Ferit Günaydın.

 

 

HALA HAYVANSIN

 

Kaç zaman geçti aradan
Değişmedi hiç havan
Bir seni mi atladı geçti
Hala hayvansın hala hayvan

Taş olsa dile gelirdi
Şans olsa ele gelirdi
Kim olsa yola gelirdi
Hala hayvansın hala hayvan

Ne inat varmış sende
Ne sabır varmış bende
Onca çaba gitti çöpe
Hala hayvansın hala hayvan

11.10.13 / İçerenköy / İstanbul.
Ferit Günaydın.

 

 

BENİ DE DÜŞÜN

 

Kararında aşk olmaz
Taşar yatağına sığmaz
İnsafa gel biraz
Beni de düşün

Neleri çıkarttım gözden
Sıkıldım artık sözden
Benim de bir canım var
Bunu da düşün

 

10.10.13 / İçerenköy / İstanbul

Ferit Günaydın.

 

ŞİİRLER 108 ( "Kalmaz","Son çağrı","Makul" )

KALMAZ

 

Gün olur devran döner
Vere vere kalmaz elde avuçta
Gençlik alaycı bir tebessüm ile
Çıkıverir birden aynada karşına

İçinden bir rüzgar eser geçer
Tepeden tırnağa ürperirsin
Sızlar kesik yerlerinden kalp
Konuşmaya bile üşenirsin

Affetmekle nefret etmek arasında
İnsanın insana ettiği en nihayetinde
Kabullenip devam etmek yoluna
Sadece gidişi olan bir trende.

30.10.13 / İçerenköy / İstanbul.
Ferit Günaydın.

SON ÇAĞRI

 

Bak ellerimde can veriyor aşk
Bu artık sana son çağrım
Ne kadar daha dayanırım bilmem
Giderek daha da artıyor sancım

Benim de bir acı eşiğim var
Benim de önümde bir hayat
Ya gel devam edelim kaldığımız yerden
Ya da hakkını helal et buraya kadar

29.11.13 / İçerenköy / İstanbul.
Ferit Günaydın.

 

MAKUL

Nasıl da değişirim sen bir he desen
Değneğimi saklayıp konu aşk olunca
Makul bir adam olmayı da bilirim elbet
Bu kadar da korkma benden

Yoruldum ben de ne yollar yürüdüm
Yaşasan kaç yıl yaşarsın en fazla
Bırakıp artık bu oyunları bir kenara
Benim de ihtiyacım var durulmaya

 

29.10.13 / İçerenköy / İstanbul.

Ferit Günaydın.

ŞİİRLER 107 ( "Şimdi","Az kalsın inanıyordum","Boş ver" )

ŞİMDİ

 

Bu kaçıncı defter yırtıp attığım
Kaçıncı hesap zararla kapattığım
Altüst oldu ne varsa inandığım
Şimdi ana rahmine dönmeli

Bir ben daha çıkar mı benden
Hayır gelmedi öğretilenden
Oysa gözüm kapalı ezberden
Okurdum aşkın şarkısını

 

Sorular sonsuz cevaplar sınırlı
Çaldığın her kapı açılmıyor
Olur da bu kadar mı olur
Artık aklım almıyor

 

01.11.13 / İçerenköy / İstanbul.

Ferit Günaydın.

 

 

AZ KALSIN İNANIYORDUM

 

Seni çok seviyorum dedi
Sen olmasan diye başlayan
Hayatın ne kadar kötü olacağını anlatan
Değme şaire taş çıkartan onlarca cümle

Ne kadar geç kaldığını bilmiyordu
Mezardakiler hayattakilerden daha çoktu
Kalbimi el değmemiş bir bahçe sandı
Altında yatanlardan haberi yoktu

Bir an daldım gittim
Şöyle bir ölçtüm biçtim
Ah gözleri ne kadar da güzeldi
Az kalsın inanıyordum

01.11.13 / İçerenköy / İstanbul.
Ferit Günaydın.

BOŞ VER

Bu gece sen ve ben
Zamanın tersine kürek çeksek
Seviştikçe gençleşsek inadına
Hayat zormuş boş versene

Ne malumatımız var yarına dair
Üzülmekten helak olduk
Önce bir olmalıyız sonra çoğalmalı
Uygunsuzmuş boş versene

Kah ayaküstü kah sere serpe
Dur durak bilmeden ilaç niyetine
Öyle de bitecek böyle de
Sonu yokmuş boş versene

 

31.10.13 / İçerenköy / İstanbul.

Ferit Günaydın.

ŞİİRLER 106 ( "Yeni","Devam et","Bakışma" )

YENİ

 

Belki mümkün değil
Kurtulmak sonsuza dek senden
Ama kabul etmek mümkün
Bazen bir şey gelmiyor elden

Yeni ne kadar da güzel bir kelime
Umutla başlamak için yeni bir güne
Gelemezsin artık üstüme üstüme
Kaymayacak bir daha elimden

 

Sıkı sıkı tutunuyorum hayata
Bütün çakralarım açık aşka
Bana yakışan da budur bu yaşta
Alacağım çok geleceğimden

 

06.11.13 / İçerenköy / İstanbul

Ferit Günaydın.

 

 

 

DEVAM ET

 

Karıştı yalanla gerçek birbirine
Neden hep uykum var benim
Değdi mi bari onca emeğine
Sevmek daha kolaydı bebeğim

Şimdi neden pişman oluyorsun
Kendini affet devam et yoluna
Zaten hep kendini kayırıyorsun
Direnme insanın doğasına

Uykum var benim uyuyacağım
Kalbimi rüyalarla avutacağım
Ne zaman ki seni de esir alacak yataklar
O zaman ben uyanacağım.

04.11.13 / İçerenköy / İstanbul.
Ferit Günaydın.


BAKIŞMA

Öyle bir baktın ki korkusuzca
Gözlerimden kalbime giden bir yol
Kapalıydı yıllarca
Ah dedim yaşadığımı hissettim
O kadar kişiyle denedim
Biriyle kısmetmiş
Adını bile bilmediğim

03.11.13 / İçerenköy / İstanbul.
Ferit Günaydın.