Dönüyorum dolaşıyorum
Güneş batıyor ay çıkıyor
Arıyorum bulamıyorum
Neredesin sevgilim yoksun
Günümü kuşatan tek gerçeklik bu
Gecemin uykuya düşman eden kabusu
Seni temelli kaybetme korkusu
Geçmiyor sevgilim yoksun
Sebeplerin var bana göre mazeret
Sana göre mecburiyet olan
Sabaha karşı beni böyle
Saçının teline hasret bırakan
Parça parça dağılıyor kalbim tutamıyorum
Bu gözler sana doyacak mı bilmiyorum
İstemiyorum senden uzaktan teselliler
Boşlukta sallanıyor eller yoksun
27.06.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder