KISMET
Sınırlarımı zorluyor sendeki güzellik
Bir şey olacağı yok biliyorum artık
Tek seferlikti şansımızı denedik
O da denemekle kaldı ne yazık
Bir fark yaratırsın belki dedim ama
Kalbim için fazlasıyla tanıdıktı
Farklı noktalardan aynı sona
Adi adım yürümeye alışıktı
Sen ilk değildin yani evet
Ama ayıramıyorum hepinizi çok sevdim
Hep de bana denk geldi herhalde kısmet
Hiçbirinize elimi bile süremedim
13.11.11/İçerenköy/İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
ÖNEMLİ DEĞİL
Neden beni bu kadar yaralıyor
O hiçbir zaman benim olmayan
Kalbim acaba neyi istiyor
Onda olup da başkasında olmayan
Anlardım yaşasaydık bir şeyler karşılıklı
Uzunmuş kısaymış çok da önemli değil
Ama o bambaşka şeylere alışıktı
Sevilmiş sevilmemiş pek de önemli değil
14.11.11 /İçerenköy/İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
UNUTULMAZ
Alamadım dilediğimi ondan
Zorla güzellik olmaz eyvallah
Ama bilse neler geçiyor aklımdan
Hakkını verirdim alimallah
Tam yakaladım sanmıştım ki
Su gibi eriyip gitti ellerimde
Ekiverseydi ne olurdu sanki
Tohumundan bağlarıma bahçelerime
Çok zaman geçti üstünden
Az daha geçsin hatırlamaz
Ama bende işler tersinden
Yüz yıl daha yaşasam unutulmaz
13.11.11/İçerenköy/İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
Fotoğraf : Lharie LUSCIANA/Broken Mirror
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder