Benim sende gördüklerimdi aslında
Unutturan bütün bildiklerimi
Gözlerindeki melekler yazdı
kalbime
Şeytanın bütün sildiklerini
Duvara çarpan su gibi acizdim
karşında
Ateşe atılmış bir kağıt gibi
tutuştum
Düştükçe düştüğüm bir anın
boşluğunda
Rüzgara kapılan küller gibi
uçuştum
Seninse aklında başka bir şey
vardı
Konuşurken kim bilir neler
geçiyordu içinden
Hoşça kal deyişinde öyle bir
asalet vardı
Dönüp gelsen ben de inan
dönerdim ölümden
02.12.07 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder