18 Şubat 2008 Pazartesi

EMANET - Şiir


Cebimde duran anahtarlarımı
Yangınlardan kurtardıklarımı
Her şeye rağmen yaşattıklarımı
Sana sadece emanet etmiştim

Nedenini bilmiyorum ben de
Ne farkın vardı diğerlerinden
Ne sözlerindeki yalanlardan
Ne de gözlerinde gördüklerimden

Son bir damla göz yaşım vardı
Sakladığım zor günlerim için
Bencil kalbin onu da aldı
Vermeden bir neden gülmem için

Aç mısın tok musun
Benden uzak mutlu musun
Aynı gözlerden
Aynı yalanlar mı okunuyor yoksa

Çalıp gittiğin şeyin
Değerini biliyor musun
Bana lazım geri gönder
İşine yaramıyorsa

18.02.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.

Hiç yorum yok: