19 Nisan 2008 Cumartesi

ÖZLEMEK SENİ - Şiir



Meydan okuyorsun yıllara bir edalı bakışınla
Dağ gibi kale gibi kaya gibi duruşunla
Bir çiçek gibi her sabah yeniden açışınla
Önünde diz çöküp kulun olsam diyorum

Sel olup akmış içine içine yaşların
Duyulmamış çoğu zaman sessiz haykırışların
Şu kısacık ömüre süzüp de sığdırdıkların
Suya yazı mıdır ardından kalır mı bilmiyorum

İyi ki yaratan beni vermiş kollarına
Dayanılır mıydı bu dünyanın kederine gamına
Şu hayatta senin gibi bir hocam olduğuna
İnan ki yatıp kalkıp şükrediyorum

Özlemek en ağır imtihandır seni
Baş ucumda tutuyorum ikimizin resmini
Hoş görsün Tanrı artık bu sitemimi
Anneciğim bilsen seni ne çok seviyorum

19.04.08 / Eskişehir
Ferit GÜNAYDIN.

Hiç yorum yok: