Gidişlerini hiç sevmem uzun zaman alır dönüşlerin
Yoktur bir önemi seni beklerken
mesafelerin
Ha akşam gelmek üzere sabah
çıkıp gitmişsin
Ha ben birinde sen
birindeymişsin en uzak şehirlerin
Görebilseydin uyurkenki
güzelliğini
Dayanamaz uyandırırdın sen bile
kendini
Biraz daha görebilmek için
gözlerinin içini
Çırpınırdı ruhun kaybederek
bilincini
En deli at bile dizgine gelir
durulur
Ne büyük aşklar zamanla
unutulur
Kan kırmızı güller defterlerde
kurutulur
Giden gider kalanlar sabırla
avutulur
Ama sensiz kalbim kızgın bir
boğa gibi
Kabarıp kabarıp taşan asi bir
nehir gibi
Taşı taş üstünde bırakmayan
serseri bir kasırga gibi
Kudurur da kudurur
Kudurur da kudurur
09.04.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder