Baktıkça güzelleşiyorsun
İşlendikçe ışıldayan madenler gibi
İmdadıma yetişiyorsun
Tam biterken ömür yeniden doğar gibi
Aldın kalbimi verme geri istemem
Bilemem değerini sensiz geçen günlerin
Mümkün olsa da benimle bir yer değiştirsen
Şaşar kalırsın karşısında güzelliğinin
Sensizken aldığım nefes zulümdür
Seninle hayat en değerli armağan
Yokluğunda doğan güneş ölümdür
Varlığında güneş sensin hiç batmayan
20.05.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder