Durdum da bir arkama baktım
Şu genç yaşımda ne kadar çok
yol aldım
Bazı dövüştüm hayatla bazı
uzlaştım
Hep derin sularda hep
garantiden uzaktım
Kafamı kaldırdığımda gördüğüm
yıldızlar kadar
Hayallerle doluydu ceplerim
küçük bir çocukken
Değer miydi diyorum şimdi
korkulara o kadar
Eninde sonunda ölüme doğru
yürürken
Aşkı da göreceğiz elbet
ayrılığı da
Unuttuğumuz da olacak
unutulduğumuzda
Artıların eksilerin geriye
kalan ortalamasında
Sebebim olsun hayat
gülümserken
09.05.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder