Güvenme yıllara sevgilim
Emektir
aşkı büyüten
Ve eriten
ayrılığın kederini
Sorumlu da
hissetme kendini
Hızla
geçen zamana karşı
Büyümek
zorunda değilsin
İlgini
eksik etme hiç
İçindeki
çocuktan
Sen onu
hep sev ki
O da
başkalarını sevsin
Varsın
aksın yıllar
Şelale
gibi bazen çağlayarak
Bazen de
çatlaktan sızan
Su gibi
yavaş yavaş
Ama sen
aldanma sakın
Büyümekmiş
yaşlanmakmış
Ne kadar
yaşarsan yaşa
Ne işe
yarar ki
Hiçbir şey
yaşamadıktan sonra
12.07.08 /
Ankara
Ferit
GÜNAYDIN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder