SORMA - Şiir

Öyle bir dağıttım ki kendimi

Bilmiyorum ne yediğimi

Bende kalmış mendilini

İsteme göndermeyeyim

Bu mevsim hep aynı tonda

İkimizin şarkısı fonda

Ağıt gibi yokluğuna

Yakıp da söylemeyeyim

Tutamıyorum gözümün yaşını

Durdurdum suyun akışını

Bir söz et de sensizliğin acısını

Evlat gibi büyütmeyeyim

Nasılım bu aralar

Biliyorum kafanı kurcalar

Sen yine de sorma yar

Bir de seni üzmeyeyim

05.07.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.