İNTİHAR
Dayanamıyorum kırılıyorum artık
Aynı yerden tekrar tekrar her aklıma geldiğinde
Önüme bakarım devam ederim senden öncesinden
Ben sandığından daha güçlüyüm dediğimde
Yalan söyledim
Elimden dahası gelir miydi hala düşünüyorum
Neleri aklımdan geçirip de vazgeçtim bir bilsen
Delilik birini bu kadar çok sevmek miydi
Yoksa seni bu kadar çok sevmek miydi
Karar veremedim
Gel asıl olan bizim durumumuzdur
Umumi değil şahsi uyumumuzdur
Sonu yok söküp atmadıkça kalbini yerinden
İntihar bu seni de yakacak ciğerinden
Ne yapsam bilemedim
15.05.12 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
KENDİLİĞİNDEN
Vardır belki daha da ötesi derken
Kaç tane istersin yarım kalmış şiirlerden
Sayfalara sığmayacak sanıp yazmaya kalkıştığım
Sonra acıdan uyuşup göz yaşıyla yatıştığım
Ah bir bilsen ne kadar derinden
Kesip gittin her dokunduğun yerden
Yine aldandım bu defa kesmeyecek sandım
Kapanır mı dersin kendiliğinden
15.05.12 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
YUVARLANAN TAŞ
Hala bir umutla
Arıyoruz itinayla
Elimizde son aşktan sağ kalanlar
Toprağını bulsa ne çiçekler açacak
Sabrın sonu selamettir
Diye diye büyüttüler hepimizi
Bulsun artık yuvarlanan taş yerini
Yoksa orta yerinden çatlayacak
13.04.12 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder